A Mina - A Pontenova / A Pontenova - A Mina

A Pontenova ca ponte vella, a de ferro.

Á busca do Tesouro

Un dos tesouros que se poden encontrar na mina



Dende unha das galerías.


Cara a unha das galerías



Lástima que desaparecese a capela de Sta. Bábara



Unha Borsig parecida a esta tirou do desenvolvemento da Pontenova abrindo un novo horizonte comercial cara a Ribadeo.


Esta máquina axudou a que a pontenova existise.
Aquelas máquinas e aqueles homes e mulleres que as manexaban merecen unha homenaxe e non se me ocurre outra mellor que facer das minas e todo o que as rodea e nos rodea na Pontenova un novo motor da nosa economía.
Os tempos cambian pero o fundamental sempre vai estar ahí e naide lle pode negar á xente da Pontenova a súa capacidade emprendedora. Somentes faltaba un pouco de ambición e crer naquelo que ainda que pareza utópico é realizable.
Dará traballo pero haberá que arrimar o hombro e ter pacencia ata ver os resultados que serán moi positivos. Estou convencido deso.

Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

"Pepe do Cerdeiral"

Imaxe
JOSE Mª DIAZ y DIAZ VILLAMIL (Cerdeiral /A Pontenova /Lugo, 1898- Taramundi /Asturias, 1936) (En Política, Nº 52/53, verano 2004) Por Emilio Grandío Seoane, profesor de historia de la Universidad de Santiago de Compostela José María Díaz y Díaz Villamil nace en Cerdeiral, término municipal de A Pontenova (Lugo) en 1898. Cursa los estudios de Magisterio y se convierte en Maestro ejerciendo en Vilameá. Ingresará en el cuerpo de inspección de Enseñanza Primaria y se convirtió en inspector para Lugo . De manera paralela va a cursar la carrera de Derecho. Durante la Dictadura de Primo de Rivera fue encarcelado en Madrid por su pertenencia republicana y Presidente de la Sociedad de Estudiantes de Derecho . Participó en el Pacto de Barrantes de septiembre de 1929, reunión que consagró la unificación del republicanismo gallego en torno de, la figura de Casares Quiroga. Entre estas fuerzas sociales se encontraban desde buena parte de la intelectualidad de la época hasta las elites pro...
Ler máis

Don Enrique Tierno Galván. 25 anos despois

Imaxe
Estimado Don Enrique: Bótase de menos unha sociedade que opine máis aló das barras dos bares, que leve a súa voz e o seu camiño da man da ética, que non conciba a política como un produto de co nsumo para espectadores pasivos, ... un espectáculo vaia. Puro “márketing” de imaxe sen consistencia nin constancia material e moito menos de ideas. Botamos de menos a o Vello Profesor Don Enrique Tierno Galván. O mesmo que asociamos á teta de Susana Estrada, aquela musa do erotismo que abriu as meniñas (as dos ollos) da contida e reprimida luxuria nacional e deix ou entrar un pouco de fresco, non só na súa pel obxecto de desexo senón nunha sociedade aínda alcanforada e con cheiro a pechada. O mesmo que dixo “el que no esté colocado que se coloque y al loro”, que se interpretou pouco menos que como a apoloxía do porro. Botamos de menos a Don Enrique Tierno Galván. Os que devorabamos con cert a fruición aquele s tex tos de Raúl Morodo sobre o seu mestre, atopamos alí un obxectivo ...
Ler máis

Como funciona a Galicia que FUNCIONA ¿..?

Imaxe
  No 2019 publiquei no meu blog "A Santa substituta (Non hai conforto)" . Catro anos despois, en vez de mellorar, a situación está ainda peor, porén parece que FUNCIONA. Segundo o que pasou o 18F como lles gusta chamarlle ós nosos políticos.   O grave do asunto é que no ano 1985 xa escribín no "Gouño" un "trapo" (aínda non se inventaran os "chios" de X -twiter antes-) denunciando a situación sanitaria da Pontenova e, anque os motivos son distintos, a situación segue xenerando tanto malestar cidadán como fai 40 anos.   O malestar cidadán hai que demostralo ao NOSO SISTEMA SANITARIO presentando reclamacións no Centro de Saúde por cada incidencia que teñamos persoalmente. Nesta semana tiven que presentar dúas reclamacións, unha pola desatención manifesta a un paciente e outra porque hoxe non estaba ningún dos médicos titulares e viña un substituto para unhas escasas 4 horas e resultaba imposible atender o que eu consideraba unha urxencia. Anque a m...
Ler máis