A Seimeira. Na Pontenova un roteiro a muiños con historia

Vilarxubín é o final desta ruta que cando esté rematada de señalizar e limpar mellorará aínda máis a das Reigadas que pasará a ter un desvío rico en natureza e historia.
Pasados os muiños da Seimeira agardábanos unha travesía difícil que fomos salvando polo medio dun chan complicado e unha vexetación de cualidades pouco comúns.


Cando chegamos ós muiños da Seimeira un ten a sensación de que gardan historias descoñecidas. Algunhas serán de troula e outras de amargura pero son boas testemuñas que é preciso cuidar e conservar.
O noso guía Eliseo, púxonos dificil seguir o seu ritmo a pesares de que estreabamos botas de Gore Tex. Xa me dixera Manolo da Ermida que as botas non o eran todo e non me engañou nin neso nin nas súas cualidades.
A técnica de Metacortex toma boa nota dos puntos de referencia, das arbres, das prantas e os animais que atopa no camiño para facer un panel informativo para a ruta.
A seimeira levaba avisándonos da súa presencia dende había un bo rato. A auga no medio do silencio da carballeira fai soar unha sinfonía que poucas veces escoitamos.
Anque nos parecía increible, por ahí pasaban as bestas cargadas co millo, o trigo e o centeo para moer nos muiños da seimeira.
Vellos camiños para os prados e os soutos amósannos tempos pasados onde a natureza e o home foron cómplices dunha forma de vida difícil que xa é historia e que debemos lembrar.
Eliseo das Lamelas amosounos a sinalización desta ruta que fixeron algúns veciños. Esta é polo tanto unha ruta de sendeirismo que pertence con todo o dereito ós veciños. Ate o de agora dende o Concello nin se tivera en conta. Agora, polo menos xa está rozada e practicable ate os muiños.
Marqués, autodidacta onde os haxa, foi o autor deste cartel que anuncia a ruta e amósanos o primeiro atisbo da beleza que nos espera na ruta. Sanxés é o punto de saida.











Comentarios

Lught dixo…
Ante todo disculpas por expresarme en castellano pero, aunque nacido en la tierra (Vilarmide -A pontenova-), llevo casi toda mi vida fuera y, si bien es cierto que entiendo perfectamente, lanzarme a escribir sería una falta de respeto al idioma por la carencia de léxico y, sobretodo, de ortografía. Dicho esto, conozco la ruta de la "Fraca das Reigadas" y me parece sencillamente mágica, puesto que a la fascinante naturaleza, debo añadir un enorme componente sentimental puesto que mi abuelo materno, fue uno de los artífices de la central eléctrica que se encuentra a poco de comenzar desde el pueblo de Barreiros. Me encantaría hacer la "Cascada da Seimeira" y quisiera tener un poco más de información: dificultad, duración...
Graciñas e un abrazo d'un paisán fora da terra.
Lught.
José Manuel dixo…
Anque a ruta está sin completar porque queremos enlazala ca da Fraga das Reigadas á altura da Ponte de Paradela é moi interesante no trozo que está practicable.
O primeiro tramo que empeza en Sanxés discurre por antigos camiños e "carrieiras" moi fáciles de andar. Cando xa nos achegamos á Seimeira pode haber un pouco de dificultade porque hai que pasar por un carreiro estreito onde o perigo pode estar en esbarar si está o chan mollado.
Todo o traxecto está limpo de maleza ata os muiños e por agora habería que voltar ó punto de partida en Sanxés aínda que, como dicía ó principio, dende o Concello pretendemos continuala ata Paradela pasando por Vilarxubín.
Na Seimeira existe a posibilidade de baixar ata o punto máis baixo da caida da auga pero a difucultade pode ser alta e o traxecto perigoso ó tratarse de un terreo inestable formado por pedras soltas que anque están cubertas con folla e mofo que lle dan un aspecto compacto, móvense con moita facilidade ó pisalas. Coido que este tramo que é un desvío da ruta somentes o deben facer persoas que teñan costume de andar por este tipo de terreos; neste tramo eu persoalmente calificaría a difucultade de alta.
O tempo de ida e volta pode ser de unhas duas horas e a dificultade baixa ou media, agás o tramo do que falei antes.
Somentes está sinalizada a entrada e nun par de sitios máis con sinais non estandarizadas. Nos vindeiros días sinalizaremos o tramo xa limpo e trataremos de rematar a ruta.
Benvido a este caderno de notas e gracias por dedicarlle parte do teu tempo.
Saúdos.
Anónimo dixo…
Poñer "Cascada da Seimeira" é redundante. Seimeira no galego da zona xa é fervenza, "cascada" é en español. Sorte co blogue, moi interesante, vouno mirar paseniño. Se precisas axuda, aquí tes un amigo. Saúdos.
Carlos Xesús Varela Aenlle
José Manuel dixo…
Grazas polo comentario. Sempre é unha satisfacción que alguén entre no blog. O que publico nel non ten grandes pretensións, pero si podo poñer o meu gran de area para que se coñeza A Pontenova, a súa historia e a súa xente, xa queda xustificada a súa existencia. Lástima de non ter máis tempo para dedicarlle.
En canto ao de dicir cascada ou fervenza da Seimeira é como dicir a ponte da Pontenova. A Seimeira úsase na zona máis como topónimo que no seu uso común.

Publicacións populares deste blog

VOTAR COMO ANIMAIS

INDEFINICIÓN E DESLEIXO NA FORMA DE FACER POLÍTICA

O que a "verdade" esconde